I.unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2: “nova et inusitata belli ratio,” Caes. B. C. 3, 47: “magnitudo,” Cic. Off. 3, 9, 38: “lepor,” id. de Or. 2, 23, 98.— With dat.: “nostris oratoribus lepos,” Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1. — Comp.: “species navium inusitatior,” Caes. B. G. 4, 25.—Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.—Adv. in two forms.
1. ĭnūsĭ-tātē , in an unwonted manner, unusually, strangely: “absurde et inusitate scriptae epistolae,” Cic. Q. Fr. 1, 2, 3: “loqui,” id. Brut. 75.—Comp.: “poëta inusitatius contraxerat,” Cic. Or. 46.—Sup.: “inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate),” Macr. S. 1, 4, 19.—*